Ot wariat, chory na wyobraźnię

Chciałbym przedstawić Wam dziś wydawnictwo tak wyjątkowe, że wręcz trudno uwierzyć, że znalazło się na sklepowych półkach. Płytę, na którą świat piosenki poetyckiej czekał już grubo ponad dwie dekady. Krążek, bez którego tytułowej piosenki niniejszy blog nazywałby się zupełnie inaczej. Chodzi oczywiście o "Chorego na wyobraźnię" Mariusza Zadury. Jest to zbiór najbardziej znanych utworów artysty, nagranych w 1984 roku w Rozgłośni Harcerskiej Polskiego Radia oraz w 1987 roku w warszawskim studiu muzycznym TVP - w duecie z Maciejem Szczęsnym.

Muzyczną podróż otwiera tytułowa pieśń o malarzu, przenoszącym na płótno barwny świat swojej wyobraźni. Gdy usłyszałem ją kiedyś po raz pierwszy, jej tekst wywarł na mnie ogromne wrażenie. I muszę przyznać, że wciąż zachwyca - chyba nie tylko mnie, skoro stała się częścią turystycznego kanonu. Dalsze utwory to miks nurtu studenckiego i piosenki zaangażowanej politycznie. Po smutnym „Pożegnaniu”, nostalgicznym „Szkicu do portretu”, pełnej zadumy „Chandrze”, sprowadzającym na ziemię „Katharsis” i zaskakująco prawdziwych „Bryłach lodowych” nadchodzi czas na obawę o przyszłość i pogardę dla absurdu zimnej wojny. W obliczu współczesnego konfliktu na Ukrainie teksty Mariusza Zadury znów zyskały na aktualności. Pokazują, jak kruchy bywa świat i jak często stoi na krawędzi przepaści. Nie zniechęćcie się upolitycznieniem muzyki, jestem pewien, że pieśni takie, jak „Reduta” poruszą Was niezależnie od Waszych poglądów. Warto poznać je chociażby z uwagi na dramatyzm bijący z akompaniamentu nieżyjącego już Macieja Szczęsnego.

Gorąco polecam płytę "Chory na wyobraźnię". Po prostu przesłuchajcie ją i zanurzcie się w klimacie lat 80. - w niepewności i strachu, ale także w poezji i twórczej pasji, podsycanej przez nadchodzące przemiany. W spokoju akustycznej gitary, ale też w deszczu niespokojnych dźwięków fortepianu.

Album można zakupić w empiku.